و چقدر کم بودند یاران در روز عاشورا

امروز از فردوسی تا انقلاب را پیاده آمدم .خیابان ها خالی بود از آن مردمی که سال گذشته امیدشان برای آزادی بسیار بود। ولی امسال... من بودم و معدودی از آن افرادی که هنوز تشنه آزادی وطنشان بودند .ولی افسوس که چقدر کم بودیم .دلم می خواست این شعر را بلند همان جا میخواندم:

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

يكي زشب گرفتگان چراغ بر نمي كند
كسي به كوچه سار شب در سحر نمي زند

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نمي زند

دل خراب من دگر خراب تر نمي شود
كه خنجر غمت از اين خراب تر نمي زند

گذر گهي است پر ستم كه اندرو به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نمي زند

چه چشم پاسخ است از اين دريچه هاي بسته ات
برو که هيچ کس ندا به گوش کر نمي زند

نه سايه دارم و نه بر بيفکنندم و سزاست
اگر نه بر درخت تر کسي تبر نمي زند

عاشورا ساعت 11:40/خیابان انقلاب در غروق نیروهای سرکوب/مردم آهسته حرکت می کنند

گزارش عاشورا ساعت 11:40/خیابان انقلاب در قرق نیروهای سرکوب می باشد به گونه ای که به هیات ها هم اجازه ورود داده نمی شود و فقط بعضی از هیات های خودشان و با هماهنگی قبلی وارد می شوند مردم حضور داشته ولی حرکتی نکرده و ایستاده و یا به آرامی حرکت می کنند، به نظر می رسد همه منتظر جرقه ای هستند.

گزارش از عاشورا ساعت 10 - وحشت بیش از پیش رژیم را نشان می دهد

طبق خبری که چند لحظه پیش (ساعت 10) دریافت کردم، رژیم بیشتر از آنچه انتظار می رفت ترسیده است। از میدان صادقیه تا آزادی و از آنجا تا امام حسین گله به گله نیرو مستقر شده، در میادین اصلی به قدری نیرو زیاد می باشد که حلقه ای را تشکیل داده اند، همچنین نیروها بالای پلهای عابر پیاده نیز مستقر شده اند، در میدان امام حسین که به قدری نیرو گذاشته اند که دیگر جا برای کسی نیست। آنها می ترسند پس ما پیروزیم

آیا برای اعتراضات مدنی ناشی از حذف یارانه ها باید منتظر بیانیه موسوی و کروبی بود؟

حذف یارانه ها که هدفی جز جبران بودجه به سرقت رفته توسط سپاه و مافیاهای نظامی مالی ندارد در حال اجرا شدن است .پروژه ای که اجرای آن فشار اقتصادی را بر قشر عمده ای از جامعه بیشتر کرده و آن ها را از انجام فعالیت های سیاسی باز می دارد و به نوعی نفس مردم را می گیرد .حال از دست دادن فرصت در این زمان برابر است با فرو رفتن در منجلاب رژیم .اکنون این پرسش پیش می آید که در این دوره سرنوشت ساز باید منتظر بیانیه ای ار طرف آقایان موسوی و کروبی بود؟! آیا بر طبق عادت باید فقط مناسبت ها را بهانه ای برای حضور یافت و آیا این حضور فقط مختص آن روز است و با پایان آن روز حضور نیز پایان می یابد ؟! مطمینا اگر در روز عاشورا اعتراض تا چند روز دیگر ادامه می یافت این رژیم تا کنون سرنگون شده بود و جامه ی ایران خالی از زندان های با زندانیان سیاسی درآزادی و رشد حرکت می کرد .

نگاهی دوباره به قانون اساسی: رهبری خود خود را صلاحیت می دهد و برای خود جانشین تعیین می کند

ولی فقیه ، شورای نگهبان را انتخاب می کند شورای نگهبان مجلس خبرگان را با نظارت بر کاندیداها انتخاب می کنند و مجلس خبرگان رهبری ولی فقیه را آیا این دور نیست.